Klik hier om het verhaal te stoppen en terug te naar het hoofdmenu

Judas die zijn charoset niet wilde delen
Gelukkig, net op tijd. De pesachmaaltijd was nog niet begonnen. Hadden ze op hem gewacht tot hij de huur van de gastenkamer betaald had? Maar waarom was dan de plaats tegenover Jezus nog vrij? Moest hij vanavond de sedervragen stellen? Hij, Judas, die zich de laatste tijd zo mateloos geërgerd had aan het softe gedrag van Jezus}.Vooral toen Maria hem zes dagen geleden in het huis van Lazarus gezalfd had.

En gisteren opnieuw. Nota bene door een wildvreemde vrouw die zo maar tijdens de maaltijd bij Simon binnenviel. Wat een verkwisting! Iedereen vond dat eigenlijk wel. Maar voor hem was die druipende olie nu net de druppel die de emmer deed overlopen. Hij had niet eens het einde van de maaltijd afgewacht.

Zo gauw hij kon was hij naar de hogepriesters gegaan en hen toegezegd Jezus aan hen uit te leveren. Een beetje je voeten laten insmeren met dure olie! Op die manier kwam er toch helemaal niets terecht van de zo vurig verlangde bevrijding. Goed, Jezus genas mensen met huidvraat of van demonische machten, hij gaf blinden het licht in de ogen terug en verlamden hun mobiliteit. Zelfs dodenbracht Hij weer in het aardse leven terug.

Maar verder? Bevrijding en verlossing van de wrede Romeinse macht? Niet dus. En nu moest uitgerekend hij, Judas, de sedervragen over bevrijding stellen? Nou ja, lang zou het niet duren. Of toch wel? Want toen aan het begin van de maaltijd de rituele handwassing zou plaatsvinden pakte Jezus de doek waaronder de matzes lagen, een kruik water en begon de voeten van alle discipelen te wassen. Ongehoord om zo de orde van de maaltijd te verstoren. En Jezus’ opmerking dat zij niet allemaal rein waren raakte kant noch wal.

Dat was toch heel normaal. Daarvoor was toch de tweede handwassing na het verhaal over de uittocht bedoeld! Waarom Jezus ineens zo verdrietig werdontging hem. En liet hem volstrekt koud. Ook dat Jezus vervolgens zei dat iemand Hem verraden zou. Dat had Jezus wel meer gezegd. Trouwens, wat wist Jezus van zijn deal met de hogepriesters? Nou dan…

Petrus zou Petrus niet zijn als hij ook nu niet het naadje van de kous zou willen weten. Hardop vragen durfde hij niet. Dus gebaarde hij Johannes dat hij aan Jezus moest vragen wie hem zou verraden. Toen Jezus zei dat degene aan wie hij een stuk matze met charoset uit de schaal zou geven hem verraden zou, voelde Judas zich toch wat ongemakkelijker. Maar toen Jezus hèm de matze met charoset gaf, sloegen bij hem de stoppen door. Dat was helemaal het toppunt. Jezus, die helemaal niets deed om het volk te verlossen gaf uitgerekend hem, die zich daarover zo ergerde, de charoset. Zo in de geest van “Alsjeblieft Judas, proef je vrijheid eens!”

Vrijheid? Van Jezus? Mocht wat.

Ziedend van woede was hij weg gegaan. En waarom hij het brood met de charoset nog had aangepakt begreep hij zelf niet toen hij in het donker van de nacht alleen buiten stond…….

Alleen in alleen maar duisternis. Vooral binnenin hemzelf.